నాందీ వాచకం:
మాఱే ప్రకృతి కనుగుణంగా మెలిగే జీవం మనగలదు. తాను మాఱక తన చుట్టూ మార్చే జీవం మనిషొక్కడే!
అంతకంతకు అవసరాలను పెంచుకుంటూ – సుఖం మరిగి – అదుపు తప్పిన ఆశపోతుకు అహంకారమె తోడుగా
ప్రకృతిలోని వనరులన్నీ – సొంత ఆస్తుల తీరుగా – నిరంకుశుడై కొల్లగొట్టి, దుబారాగా ఖర్చు పెట్టి
ఱేపటి తరం హక్కులు కాలరాసిన ద్రోహి – మనిషని – ఆ మనిషి వైపే చూసి ప్రకృతి ఆత్మరక్షణ లక్ష్యమై...
సాకీ:
ఊపిరయినా ఆడనీయని సూక్ష్మజీవికి ప్రాణమిచ్చి
ఇంటి గడపను దాటనీయని ఆంక్ష మనకే తను విధించి
మనిషి చేసిన మలినమంతా కడిగిపాఱేస్తోంది నేడు – పుడమి తల్లిని చూడు చూడు!
పల్లవి:
తీరు తెలియని, దారి మఱిచిన పఱుగు నుంచి స్వేచ్ఛని
మనకు ఇచ్చిందెవరయా – ఇది కొరోనా వైరస్ దయ!
అనుపల్లవి:
ప్రకృతిలో ఈ వికృత విలయం మనిషి తప్పుల ఫలితమే!
ఇప్పుడైనా మాఱకుంటే మనిషి జాతికి అంతమే!
చరణం 1:
తల్లి గుండెను చీల్చినాం, తవ్వి కొండలు కూల్చినాం! నీటిలోతుల లోన – చమురు బావులు వెదికినాం!
పొలాలన్నీ ప్లాట్లు చేసి చెఱువులెన్నో పూడ్చివేసి... తిండి పంటలు పెంచగా – అంతరిక్షం దున్నినాం! ॥ ప్రకృతిలో ॥
చరణం 2:
అగ్రరాజ్యం అన్న పేరుకు పాకులాడే పోరులో – ఉచ్ఛనీచం మఱచిపోయి... ఇచ్ఛ రీతిగ నడచినాము!
తినే తిండికి జన్యుమార్పులు మహామేధకు ఆనవాలుగ – గాలి, నీరు, నేల చెఱిచి... కల్మషంగా మిగిలినాము! ॥ ప్రకృతిలో ॥
చరణం 3:
పెద్దవాళ్ళకి బుద్ధి చెప్పే ప్రకృతి పాఠం దెబ్బకి... పేదవాళ్ళే నలిగి - విలవిలల్లో మిగిలినారు!
శిక్ష వేసే తీరులోన తల్లిగా గమనించవమ్మా! తప్పుచేయని వాళ్ళ పై... కన్నులెఱ్ఱ జేయకమ్మా! ॥ ప్రకృతిలో ॥
సుధీర్ ఫ్యామిలీ ఫ్రెండ్ అంట.. ఆది ఏమో..?
Loading..